ستایش خدا ۴.۲ (۵)

« حمد و ستایش پروردگار » ستایش خدا – مِنَّت خداى را عَزَّوجَلَّ که طاعتش موجب قُربت است و به شُکر اَندرَش مَزید نعمت. معنی: سپاس و ستایش خدای عزیز و بزرگوار را که اطاعت از فرمانش ما را به او نزدیک می‌سازد و شکرگزاری  نعمت‌هایش، بر آنها می‌افزاید. – هر نَفَسى که فرو مى ‏رود،…